In ons jubileumseizoen 2023-2024 werd mijn eerste wedstrijd – als playing captain voor het SSC A-team – eentje met een zenuwslopend verloop en een gedenkwaardig slotakkoord. In deze titel en openingszin zitten alle door mijn teamgenoten uitgeroepen oneliners verwerkt. Heb ik wat dat betreft woord gehouden.
De start van de wedstrijd is eveneens memorabel.
Ik had tevoren op de website van de Leidse Schaakbond gekeken naar de speelruimte van SV Voorschoten en dat bleek nog altijd De Werf zalencentrum naast de centrumkerk te zijn. Ongeveer dertig jaar geleden speelde ik daar ook, maar nu bleek om 19.45 uur dat we met zes spelers op de verkeerde speellocatie stonden. De slimste van ons (Bernard met bijrijder Bert) had echter op de verenigingswebsite gekeken en daar bleek een ander adres te staan. Zo’n twee kilometer er vandaan richting Leidschendam, voor de Gouden Leeuw rechtsaf de wijk in. Wij hebben toen maar een frisse neus genomen – wel extra zuurstof voor de hersenen – en liepen gedecideerd die kant op.
Speelgelegenheid SV Voorschoten
Op tijd arriveerden we in de speelzaal en toen bleek dat er zeven van de acht spelers jong volwassenen waren (20-40 jaar) en dat er slechts eentje van 11 jaar achter het bord zat. En voor wie was dit jonge spelertje dan de tegenstander? Precies, voor diegene die het hardvochtig haat om tegen die kleuters te moeten spelen: moi. Een oude schaakvriend van me bij Voorschoten riep: ‘Goh Jan, wat leuk dat jij tegen een van onze beste jeugdtalenten mag spelen.’ Ik heb hem niet het eerlijke antwoord gegeven.
Zenuwslopend duel
‘Heen en weer’, ’t Kan vriezen en dooien’, ‘’t Kan twee kanten op’: en dan heb ik het niet eens over de prognoses, die liepen uiteen van 1-7, 1½-6½ naar 4-4, maar uiteindelijk wonnen we de wedstrijd met 3-5.
Bernard ging snel onderuit en dat ging zo snel dat ik daar niets van heb gezien. Maar Bert scoorde een vol punt (1-1) en ik maakte de 2-1. Echter telde die score voor de thuisspelende club. Zie diagram.
In deze stelling was ik goed op weg om een vol punt te scoren (pionwinsten) en beoordeelde ik de stand als gewonnen. Zwart speelde Pb6 en ik dacht: zoveel mogelijk afruilen en je wint het eindspel. Maar ik durfde niet mijn geplande voortzetting Pe7 te spelen (met na Txe7, Dxa8 en bijna mat) en ruilde het paard en vervolgens een toren en gaf zwart toen uiteindelijk de winst door een toren met schaak weg te blunderen.
Roel bracht de stand in evenwicht door verder te rekenen dan zijn opponent en won een paard, waarna de thuisspeler het voor gezien hield. Paul de Haas had vooraf beloofd dat hij zijn vormcrisis in Sassenheim zou laten en dat deed hij netjes: 2-3. Een tegenvaller was de partij van Sam die goed op weg was en zeker remise in handen had, maar een moorddadige röntgenzet van een loper overzag die hem de dame kostte. Jammer en 3-3.
We liepen echter met een grote smile op onze gezichten toen de laatste twee borden in ons voordeel uitvielen, terwijl de reeds gewonnen mannen bij ons de zaal rondliepen met in hun handen: Hij En Ik Nemen Elke Keer Een Nieuwe. Lees alleen de hoofdletters, want ik mag geen reclame maken. Zie de slotdiagrammen die beiden door ‘ons’ (lees: Ignace en Ron) werden gewonnen.
Partij Ignace
Partij Ron
Een fraaie start van ons jubelseizoen!
Ga zo door.
Jan Bey
Oef, foutje in de diagram van het slot van Ron: de koningen zijn van kleur gewisseld hahaha