Voor de bakker

Het seizoen is alweer geheel op stoom en sommige spelers lijken aardig opgewarm(erdam)d te zijn. Zo moest Sam afgelopen week tegen de ervaren Piet Bakker aantreden. Sam is best sympathiek, eh ik bedoelde fanatiek, maar dat eerste geldt ook hoor, en dus had hij zich terdege voorbereid: ‘De partij begon met Piets spannende 1. b4. Hier had ik het een en ander op voorbereid voor als ik het ooit zou krijgen tegen Piet! De opening ging goed. Helaas blunderde Piet rond zet 15 een stuk weg. Hierdoor was de partij al snel bepaald.’ Kijk, dat is nou zo mooi van Sam, niet alleen behoort hij tot ons jong aanstormend talent en lokale hoop in bange dagen in de externe straks, maar ook toont hij zich nog eens zeer sportief: ‘Helaas blunderde Piet.’ Als iemand tegen mij blundert zeg ik gewoon dank je wel. Maar ja, ik ben dan ook niet zo goed als Sam en ben dus blij met elke overwinning, terecht of niet. Hoe dan ook, Sam stijgt hiermee naar een ferme tweede plaats op de ranglijst. Bert kan z’n borst nat maken.
Ziehier de partij van Piet tegen Sam om na te spelen.

Hutspot
Overigens was ik enigszins geschokt toen ik op de wedstrijdkalender las dat er ‘gewoon’ geschaakt werd op 3 oktober. Als getogen Leidse is deze dag altijd behoorlijk heilig geweest met alvast ‘in’stappen op 2 oktober, de volgende dag met zwaar gemoed in de meest vreselijke kermisattracties, frieten, poffertjes en nog meer vette zooi om de maag weer tot rust te krijgen, een klein stukje optocht zien, noga en zuurstokken voor moeders, paling en eindigen bij De Bontekoe met destijds Number 4 (geweldig) en later The Amazing Stroopwafels (ook super) en weer later steeds minder nostalgische optredens, helaas. De dag werd steevast besloten met hutspot die de dag ervoor al gemaakt was, want de tweede dag smaakt het niet alleen veel beter, ook is er helemaal geen tijd om op Leidens Ontzet zelf hutspot te maken.
Dat wij 3 oktober dit jaar in Frankrijk vierden werd mij ternauwernood vergeven door mijn jongste zoon, die als getogen én geboren Leidenaar dit feest vanaf zijn prille jeugd heeft omarmd en aardig in de voetsporen van zijn moeder is getreden. Hij vond het uiteindelijk goed, mits er wel hutspot gegeten zou worden die dag. En uiteraard voldeden we aan die ‘eis’. Met peen en ui die nog smaken naar wortel en juin, met piepers die zon gezien hebben en met vlees dat heerlijk op de heuvels rondgedard heeft voordat het enkele reis slachthuis ging. ‘Hou je taai hè,’ zei de ene koe tegen de ander toen die naar het slachthuis ging. (Een grapje dat J(e)an niet kan nalaten te maken bij elke koe die bij ons in beeld komt, en koeien hebben ze hier, en boe, eh… hoe!). De sudderlappen lagen uren zachtjes te borrelen in pure roomboter met laurier, kruidnagels en een goede witte azijn, waarna wij veel, maar dan ook veel te grote porties overheerlijke hutspot naar binnen werkten. Inclusief kuiltje met vette jus. Heerlijk, heerlijk!!!

Externe
Volgende week start de externe competitie. Wij zijn er nog even niet, maar we hebben er alle vertrouwen in dat ons eerste team, met  (alfabetisch, we gaan de vijand natuurlijk niet vertellen wat de opstelling is 😆) Bernard, Bert, Ignace, Paul, Piet, Roel, Ron en Sam, een fraaie eerste overwinning neerzet. Hoezo, druk erop? Jullie kúnnen het, mannen! Succes!

Maaike